Happily ever after: lessen van grote geliefden in de geschiedenis

Veel mensen denken dat "nog lang en gelukkig" een einde is dat alleen is weggelegd voor sprookjes, en dat zielsverwanten een mythe is die in stand wordt gehouden door wenskaartenbedrijven, koppelingssites en scenarioschrijvers uit Hollywood. Maar in de loop van de geschiedenis zijn er veel gedenkwaardige paren geweest die als levend bewijs hebben gediend dat twee harten soms als één kunnen kloppen, en hoewel het verlangen kan vervagen, als de liefde standhoudt, kan de passie steeds opnieuw worden aangewakkerd.

Wat is er nodig om zo'n epische romance veilig te stellen? Wie dieformule zou kunnen bottelen, zou een fortuin verdienen, maar er zijn wel een paar lessen uit de beroemdste paren uit de geschiedenis die we allemaal kunnen toepassen in ons streven naar de perfecte liefde, en die de verwezenlijking van die droom misschien een beetje waarschijnlijker maken. Hier volgt een aantal grote minnaars uit de geschiedenis wier vurigheid voor elkaar de tand des tijds heeft doorstaan, en die als inspiratie kunnen dienen voor koppels overal ter wereld.

Keizer Sjah Jahan en Mumtaz Mahal

De Mughal-keizer had drie vrouwen, wat de gewoonte was in zijn tijd en cultuur, maar Mumtaz Mahal was zijn favoriet.(1) Sjah Jahan werd geboren in 1592. Zijn vader was Jehangir, de vierde Mughal keizer van India, kleinzoon van Akbar de Grote.

Volgens de legende begon de romance in 1607, toen de 14-jarige Jahan verliefd werd liefde op het eerste gezicht op een Perzische prinses, Arjumand Banu Begum. Sjah Jahan verklaarde vervolgens zijn liefde voor dit meisje aan zijn vader. Vijf jaar later trouwden zij. Toen Sjah Jahan in 1628 de keizerlijke troon besteeg, vertrouwde hij Arjumand Banu het koninklijk zegel toe en gaf hij haar de titel Mumtaz Mahal, oftewel "Juweel van het Paleis. "

Naast een grote schoonheid werd Mumtaz door de dichters van haar tijd beschreven als wijs, meelevend en gracieus. Mumtaz Mahal was meer dan een sieraad of een bruidstrofee en was een echte metgezel die haar echtgenoot vergezelde op zijn reizen en militaire veldtochten, waar men op haar rekende voor haar steun en goede raad. Niet lang na haar terugkeer van zo'n reis naar het Deccan Plateau, stierf Mumtaz Mahal in het kraambed. Shah Jahan was er kapot van en gaf zijn hof een rouwperiode van twee jaar.

Aangenomen wordt dat Shah Jahan Mumtaz op haar sterfbed beloofde om nooit te hertrouwen. Na haar dood gaf hij opdracht tot de bouw van wat nu een van de zeven wereldwonderen is geworden, ter nagedachtenis aan zijn overleden vrouw. Tweeëntwintig jaar later was de Taj Mahal voltooid, en toen Sjah Jahan in 1666 stierf, werd zijn lichaam bijgezet in een graftombe naast die van zijn geliefde Mumtaz Mahal.

Het weggevertje: Lange liefde is een echt partnerschap waarin beide partijen elkaar steunen, aandachtig luisteren, verstandig nadenken en toegevoegde waarde bieden aan het gesprek. Voortdurend elkaar de loef afsteken, neerbuigend doen of de behoefte om altijd je zin te krijgen ten koste van de ander, horen niet thuis in een romance die de tand des tijds hoopt te doorstaan.

Marie en Pierre Curie

De briljante wetenschapster Maria Sklodowska verliet Polen in 1891 om een opleiding te volgen die in haar geboorteland niet voor vrouwen was weggelegd. Toen ze in Parijs aankwam, kreeg ze al snel de bijnaam "Marie". Sklodowska schreef zich in aan de Sorbonne, waar ze meestal in het laboratorium of de bibliotheek te vinden was. Pierre Curie, een laboratoriumdirecteur, raakte al snel gecharmeerd van de stralende leerlinge en begon een serieuze verkering.

Het paar trouwde in 1895, maar hun huwelijk was een Een partnerschap dat de traditionele rol van man en vrouw ver oversteeg.(2) De Curies waren niet alleen verantwoordelijk voor de ontdekking van polonium en radium, maar in 1903 wonnen ze samen met de wetenschapper Henri Becquerel de Nobelprijs voor natuurkunde voor hun werk op het gebied van radioactiviteit.

Toen Pierre Curie in 1904 overleed, volgde Marie hem op aan de Sorbonne en verzekerde zich van een historische plaats als eerste vrouwelijke professor aan de school. In 1911 won Marie een tweede Nobelprijs (ze was de eerste man of vrouw die dat deed), dit keer op het gebied van scheikunde. Marie Curie's toewijding aan haar man van wie ze hield en het werk dat ze samen deden, duurde voort tot haar dood in 1934.

De samenvatting: Gedeelde interesses en doelen geven koppels een sterke basis voor een duurzame relatie. Een gebrek aan wederzijdse interesses, of het gevoel dat de ene partner niet de intellectuele gelijke is van de andere, kan leiden tot een ongelukkige cyclus van verveling en minachting, die uiteindelijk uitmondt in een scheiding van de wegen.

Paul en Julia Child

Hoewel Julia Child misschien het meest bekend is van "Mastering the Art of French Cooking", beheerste zij ook de kunst van een duurzaam huwelijk met haar grote liefde, Paul Child, die ze leerde kennen toen ze werkte als toponderzoeker voor de OSS (Office of Strategic Services, de voorloper van de CIA) in Washington, D.C.(3)

De twee meter lange Julia Child werd nooit beschouwd als een schoonheid, maar door haar gevatheid, wijsheid en leervaardigheid stak ze met kop en schouders boven veel van haar leeftijdgenoten uit, en won ze het hart van Paul Cushing Child, toen beiden waren uitgezonden naar Ceylon. Hoewel Julia groter was dan haar echtgenoot in fysieke gestalte, was het paar intellectueel en emotioneel goed op elkaar ingespeeld. Vergeleken met andere paren uit hun tijd, trouwde het paar, dat midden dertig was, laat.

Dankzij een langdurig verblijf in Parijs, zou Paul een verfijnde smaak en een stevige eetlust hebben meegebracht naar het huwelijk. Toen het stel trouwde, wist Julia niet veel over koken, maar uiteindelijk ontwikkelde ze er een passie voor. Het echtpaar vestigde zich in Parijs en Paul ging werken voor het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken.

Uit het slop zocht Julia verschillende bezigheden om haar formidabele talenten bezig te houden. Om de veeleisende eetlust van haar man te bevredigen, begon zij de Franse keuken te bestuderen. Maar haar interesse ontwikkelde zich uiteindelijk tot een ware passie die die ze beiden deelden. Hoewel het niet altijd gemakkelijk was, moedigde Paul zijn vrouw altijd aan om haar dromen na te jagen. Toen het echtpaar terugkeerde naar Amerika toen Pauls opdracht bij het ministerie van Buitenlandse Zaken was afgelopen, ontwierp de liefhebbende echtgenoot een keuken voor Julia die rekening hield met haar lengte, en organiseerde hij de keuken zo dat elke pan en pan een vaste plek had op de wand van het pegboard, zodat ze gemakkelijk bereikbaar waren.

De liefdesrelatie die het echtpaar met elkaar en met eten had, duurde tot Pauls dood, en zou Julia op een dag tot een van de meest gevierde grootheden van de culinaire wereld maken.

De les die je eruit kunt trekken: Paren die elkaar aanmoedigen om hun passies na te jagen en hun uiterste best te doen - ook al worden hun dromen niet altijd waargemaakt of blijven ze achter bij de verwachtingen - zijn paren die de betekenis van liefde echt begrijpen. Paren die elkaar kleineren of de dromen van hun partner afdoen als onbereikbaar of dwaas, zijn paren die waarschijnlijk voorbestemd zijn om uit elkaar te vallen.

Deze paren zijn slechts een paar van de vele bejubelde liefdesrelaties, maar daarbuiten zijn er nog veel onbezongen paren, wier sterke banden de tand des tijds doorstaan. Als je deze lessen ter harte neemt bij het zoeken naar je eigen ware partner, vind je misschien op een dag

Wilt u een romance vinden die lang bij u blijft? Een KEEN-adviseur kan een licht werpen op uw zoektocht om u te laten zien waar de ware liefde kan zijn verbergen.