Voor de meeste vrouwen is het in de steek laten van een man het meest emotioneel nivellerende verraad. Als een vrouw er niet op vertrouwt dat haar vriend zijn belofte gestand zal doen, zal ze zich eindeloos zorgen maken dat hij zal weglopen of, erger nog, iemand anders zal vinden waarvan ze denkt dat die hem meer zal bevredigen. De tekst van het populaire liedje van Sheryl Crow, typeert de wanhoop van een vrouw: "Lieg tegen me. Ik beloof het te geloven. Lieg tegen me. Maar ga alsjeblieft niet weg."
Het thema 'in de steek gelaten worden' zit diep verankerd in het onderbewustzijn. Een Griekse mythe uit het Hellenistische tijdperk kan een deel van het antwoord geven op de vraag waarom de angst voor verlating zo verankerd is in het onderbewustzijn van vrouwen. De mythe van Ariadne en Theseus is een liefdesverhaal dat verkeerd afliep. Ariadne, een Kretenzische godin, wordt verliefd op een zonneheld genaamd Theseus. Hij vaart van Athene naar Kreta en aanvaardt de opdracht om de Minostier te doden in het centrum van het beruchte labyrint waar om de drie jaar een groep maagden, kinderen en verwijfde jongeren worden geofferd aan dit half mens half stier wezen als een manier om de goden gunstig te stemmen. Ariadne geeft hem een magische draad om hem door het labyrint te leiden. Hiermee slaagt hij erin het beest te verslaan en keert zegevierend terug in de armen van Ariadne. Ze trouwen en varen samen terug van Knossos naar Athene. Onderweg stoppen ze op het eiland Naxos voor een adempauze. Noem het een huwelijksreis. Ariadne valt op het strand in slaap tijdens het zonnebaden en als ze wakker wordt is Theseus nergens te bekennen. Hij is zonder haar uitgevaren en heeft haar achtergelaten op het eiland, waar zij moet weeklagen.
Theseus heeft zich duidelijk bedacht en besloot dat het zoeken naar nieuwe avonturen aantrekkelijker was dan zich te settelen met een goddelijke godin. Hij is het stereotype van een egoïstische man met een onvolwassen mannelijk ego die zijn vrouwelijke aanvulling overboord gooit omdat hij de wijsheid en waarde van een vrouw aan zijn zijde nog niet kan waarderen. Ariadne, de achtergebleven vrouw, vertegenwoordigt de vrouwelijke wijsheid die haar hart uitstrekt om haar mannelijke tegenhanger te begeleiden bij het doden van de duistere delen van zijn persoonlijkheid en die teleurgesteld achterblijft wanneer zij niet met eer wordt behandeld. Voor vrouwen zit dit archetypische thema diep in haar onderbewustzijn en voedt het gevoelens van waardeloosheid. Zoals andere archetypische thema's die deel uitmaken van de menselijke conditie, is het moeilijk om eraan te ontsnappen. Hoeveel ze ook geeft, hoeveel wijsheden ze ook aanbiedt als inzicht in de psychologie van haar man, hoezeer ze ook dag na dag haar waarde bewijst aan haar man, ze gelooft dat hij nooit haar werkelijke waarde zal inzien. Ze voelt zich zo omdat de waarde van de vrouw eeuwenlang is verminderd en de afdruk van de degradatie op haar ziel een litteken is dat maar niet wil helen. Haar moeder voelde zich zo, net als haar grootmoeder en overgrootmoeder. Het is een erfenis waaraan geen ontsnappen lijkt.
Vanuit het gezichtspunt van deze collectieve wond vraagt een vrouw zich altijd af wat haar man van plan was als hij te laat thuiskomt, een sms'je langer dan een uur niet beantwoordt, of met weinig woorden komt opdagen. Ze ziet zijn emotionele afstandelijkheid als een teken dat hij plannen maakt om verder te gaan en geen enkele hoeveelheid overtuigingskracht zal voelt ze zich veilig. Haar onzekerheden verslaan haar. In plaats van een zo bevredigend mogelijk leven te leiden, met ervaringen die haar waarde bevestigen, klampt ze zich vast aan haar man in de verwachting dat hij alles voor haar zal zijn.
De verminderde waarde van een vrouw en de daaruit voortvloeiende angst om haar te verlaten, kan ertoe leiden dat ze een verscheidenheid aan destructief gedrag gaat vertonen. Hier volgen vijf gedragingen die vaak voorkomen bij vrouwen die bang zijn om in de steek gelaten te worden:
Op rustige momenten, wanneer er niets anders is om over na te denken, komen de fobische neigingen van een vrouw vaak naar boven in de vorm van dagdromen over tragische eindes. Ze kan zich voorstellen dat ze een telefoontje krijgt dat haar partner is overleden, er met iemand anders vandoor is gegaan, of een "Dear Jane brief" heeft achtergelaten waarin staat dat hij van plan is de stad te verlaten zonder gedag te zeggen. Deze destructieve dagdromen vertegenwoordigen begraven angsten en geheime wensen die tot uitbarsting komen als gewone bewuste gedachten en moeilijk te beheersen kunnen zijn. De angst is natuurlijk dat ze zal worden afgedankt en alleen zal zijn en de wens functioneert om een diep verdriet te bestendigen waarmee ze zich diep heeft geïdentificeerd. In dit geval moet een vrouw het bolwerk van negatieve gedachten bestrijden door haar onderbewustzijn te voeden met positievere gedachten. Misschien moet ze elke angst identificeren en er een positieve bevestiging tegenover zetten, zoals: "Je bent onvervangbaar en je partner weet dat je waardevol voor hem bent.
Een vrouw die er niet van overtuigd is dat zij een centrale plaats inneemt in het leven van haar partner, kan denken dat ze bijna perfect moet zijn om hem bij zich te houden. Ze zal waarschijnlijk te veel tegemoetkomen aan al zijn wensen en behoeften, en hem zelfs verwennen als hij verdient het niet om verwend te worden. Met dit gedrag zal ze zijn respect verliezen in plaats van het te winnen. Zo'n vrouw moet een stapje terug doen en merken hoeveel ze verdient buiten de relatie. Als ze zichzelf net zo gaat verwennen als ze hem geeft, zal ze als een begeerlijkere partner worden gezien.
De angst om te worden vervangen kan ertoe leiden dat een vrouw gelooft dat elke andere vrouw in het leven van haar man, ook al is het maar een kennis, een bedreiging vormt. Ze zal achterdochtig worden, proberen de aandacht op zichzelf af te leiden en onbeleefd reageren op een vrouw met wie ze anders misschien graag bevriend zou zijn. In dit geval zal een vrouw moeten ophouden zichzelf met andere vrouwen te vergelijken en zichzelf moeten zien als de natuurlijke keuze van haar partner.
Vrouwen die bang zijn dat ruimte en tijd wegnemen betekent dat haar man probeert te ontsnappen, vertonen meestal veeleisend en controlerend gedrag. Elk uur op het hele uur bellen om te controleren hoe het met hem gaat, onzinnige sms'jes sturen terwijl hij aan het werk is, en zijn vrije tijd binnendringen met "to do lijstjes" zijn allemaal tekenen dat ze betrokken wil blijven en de controle wil behouden. Haar verlatingsangst is waarschijnlijk geworteld in haar angst om alleen te zijn en ze moet misschien diep in de bron van deze angst duiken om controle over haar eigen gedrag te krijgen.
Sommige vrouwen, vooral zij die zich in hun jeugd door hun vader in de steek gelaten voelden, vinden het moeilijk om de band van een liefdesrelatie te vertrouwen en zullen zich emotioneel terugtrekken als een beschermende reactie. Het is moeilijk voor hen om van hun minnaar te genieten uit angst hem te verliezen. Andere vrouwen zullen alles doen wat in hun macht ligt om hun partner de deur uit te duwen met negatief gedrag, de relatie te saboteren en een zichzelf vervullende profetie van verlating te creëren. Als ze daarin slagen, bevestigt dat dat ze gelijk hadden - de toewijding van een man betekent niets. Een vrouw die zich terugtrekt of wegduwt, moet inzicht ontwikkelen in haar eigen psychologie en saboterend gedrag. Haar inspanningen om na verloop van tijd liefde te geven, zullen bewijzen dat liefde de moeite waard is.