Helderziende kinderen: waarom kinderen dingen zien die volwassenen niet kunnen zien.

"kinderen raadden

(maar slechts een paar,

en naar beneden vergaten ze

als ze opgroeiden...)"

- Uit "anyone lived in a pretty how town" van e. e. cummings

Zoals iedereen die ooit "The Sixth Sense" heeft gezien je kan vertellen (tot groot ongenoegen van het personage van Bruce Willis), zag het jongetje dat werd gespeeld door Haley Joel Osment niet alleen dode mensen, maar hij sprak ook met ze. In "Firestarter" uit 1984 kreeg de negenjarige Charlie McGee, gespeeld door Drew Barrymore, pyrokinetische gaven waarmee ze dingen in vuur en vlam kon zetten met behulp van haar geestkracht. Hoewel de plots van veel moderne films en boeken draaien om kinderen die begiftigd zijn met bepaalde gaven die buiten de geaccepteerde werkelijkheid vallen, is het geloof dat sommige jongeren een speciale band hebben met de wereld van het paranormale niet alleen iets uit de populaire fictie.

In het midden van de 19e eeuw werden de zusters Fox bijvoorbeeld beroemd vanwege hun vermeende gave om te communiceren met de overledenen, en zij werden de grondleggers van de spirituele beweging. In 1848, 15-jarige Maggie en 11-jarige Katie, toen wonend met hun familie in Hydesville, New York, nachtelijke bezoeken begon te krijgen van een geest, wiens aanwezigheid bekend werd gemaakt door een reeks mysterieuze klop- en tikgeluiden. Hoewel hun talenten later in twijfel werden getrokken, en Maggie uiteindelijk toegaf een bedrog te hebben gepleegd (later trok zij haar bekentenis in), is het nog steeds een punt van discussie of de zusters, die beiden een lange carrière als medium hebben gehad, werkelijk begaafd waren of niet. Er zijn echter talloze gevallen bekend waaruit blijkt dat kinderen toegang hebben tot spirituele communicatie waar volwassenen geen deel meer aan hebben.

Taal zonder grenzen

Misschien kan het vermogen van bepaalde kinderen om met paranormale krachten te communiceren gedeeltelijk worden verklaard door het feit dat jonge kinderen vaak bedrevener zijn in het aanleren van nieuwe talen dan hun volwassen tegenhangers. Volgens een interview in Forbes Magazine met de bekende auteur en M.I.T. professor in de taalkunde Noam Chomsky, beleven kinderen een periode van cruciale vroege ontwikkeling waarin de verwerving van taal het meest toegankelijk is.[1] "De primaire veronderstelling gaat terug tot Eric Lenneberg, die zo'n beetje het hedendaagse gebied van de biologie van taal heeft opgericht," legde Chomsky uit. "Zijn stelling...was dat taalontwikkeling net als andere vormen van groei en ontwikkeling. Groei en ontwikkeling kennen bijna altijd een zogenaamde kritieke periode. Er is een bepaalde periode van rijping waarin, met de juiste stimulatie van buitenaf, het vermogen zich vrij plotseling zal ontwikkelen en volwassen zal worden. Daarvóór en daarna is het moeilijker of onmogelijk."

Tijdens deze kritieke fase vertonen kinderen een enorme nieuwsgierigheid en staan ze ook open voor nieuwe informatie en prikkels. Als je bedenkt dat ze nog niet zijn belemmerd door de maatschappelijke beperkingen van wat er wel en niet kan gebeuren in de "echte wereld", dan is het logisch dat veel kinderen een enigszins flexibele en dubbelzinnige definitie van de werkelijkheid hebben. Terwijl sommigen het vermogen van paranormaal begaafde kinderen om toegang te krijgen tot onverklaarbare verschijnselen afschrijven als het product van fantasie, geloven anderen heilig in de neigingen van hun kroost. Een van de interessantste convergenties tussen kinderen en het paranormale is het verband tussen autistische kinderen en de krachten van het onbekende.

Autistische kinderen ervaren de wereld door een andere set zintuiglijke lenzen. Er wordt gedacht dat hun verhoogde bewustzijn, samen met de buitengewone manier waarop ze informatie verwerken, evenals een uniek wereldbeeld onbeperkt door conventie, kan hen bijzonder benaderbaar maken door entiteiten die door velen van ons niet zouden worden aanvaard of erkend. Hoewel sommigen er misschien de draak mee steken, vertelt Deborah Schurman-Kauflin, Ph.D., in een artikel in Psychology Today in 2013, het verhaal van twee autistische kinderen die in een griezelige communicatie met de doden kwamen. [2] In beide gevallen die Schurman-Kauflin aanhaalt, wezen bevestigende bewijzen waartoe geen van beide kinderen toegang had kunnen hebben, en latere waarnemingen van de entiteiten door andere getuigen erop dat deze ontmoetingen authentiek waren.

De deur sluiten

Waarom verliezen veel kinderen hun paranormale gaven als ze ouder worden? De antwoorden op deze vraag zijn niet verrassend. De moderne maatschappij staat vaak negatief tegenover paranormale activiteiten. Kinderen die acceptatie zoeken bij leeftijdsgenoten en ouders kunnen ervoor kiezen om hun talenten te ondermijnen in een poging om erbij te horen en zich "normaal" te voelen. Sommigen kunnen zichzelf er zelfs van overtuigen dat hun paranormale ervaringen slechts fantasieën waren van een kinderlijke verbeelding, of "beneden vergaten ze terwijl ze opgroeiden."

Een andere reden waarom kinderen stoppen met pogingen om toegang te krijgen tot paranormale verschijnselen is uit zelfbehoud. Sommigen geloven dat negatieve krachten kunnen proberen zich te hechten aan jongeren die nog niet geleerd hebben zich te verdedigen tegen psychische invasie. Kinderen met paranormale gaven hebben hulpmiddelen en onderwijs nodig om zich tegen dergelijke duistere entiteiten te beschermen, maar als zij geen toegang hebben tot deze hulpmiddelen, is het soms nodig om gewoon "de deur dicht te doen" en weg te lopen van een situatie, in plaats van het risico te lopen te worden overgenomen door iets waarop zij geen controle kunnen uitoefenen.

Zoals niet iedere vreemdeling die een kind in het park ontmoet erop uit is om kwaad te doen, zo hoeft ook niet iedere spirituele ontmoeting negatief te zijn. Daarom hebben kinderen met paranormale gaven richtlijnen nodig voor de omgang met zowel de alledaagse wereld als de meer vluchtige wereld. Het paranormale rijk kan een fascinerende speelplaats zijn, maar zoals bij elke plek waar kinderen met elkaar omgaan, of dat nu op lichamelijk of astraal niveau is, moet veiligheid altijd de eerste en belangrijkste zorg zijn.

Had je als kind paranormale gaven, maar ben je later de verbinding kwijtgeraakt? Laat een KEEN-adviseur je helpen een gezonde manier te vinden om die energie weer in je leven te kanaliseren.