Voorbij de wet van aantrekking: demystifying your crush with science

In de Kabbalah, het systeem van de oude Joodse mystiek, wordt gezegd dat mannen en vrouwen halfzielen zijn - elk een gelijk deel van een geheel dat alleen kan worden herenigd door middel van het huwelijk. Tegenwoordig zouden we kunnen zeggen dat het niet nodig is om wettelijk getrouwd te zijn of hetero te zijn om die schijnbaar goddelijke band te ervaren. Maar de grote vraag blijft: Waarom voelen we ons zo aangetrokken tot sommige mensen en niet tot anderen? En wijst aantrekkingskracht altijd de weg naar het lot?

De wetenschap van aantrekkingskracht

Wetenschappers, waaronder biologen en psychologen, hebben zich intensief met aantrekkingskracht beziggehouden. Hoewel er de afgelopen decennia tal van resultaten en theorieën over aantrekkingskracht zijn verschenen, is er nog geen "unificatietheorie". De consensus blijft dat wat we leuk vinden gecompliceerd is en gevormd wordt door onze sociale normen en opvoeding, maar ook door onze voorgeprogrammeerde, genetische eigenschappen.

Hier is wat onderzoekers wel weten: tegenpolen trekken elkaar aan is, grotendeels, niet waar. We hebben de neiging mensen te vinden die op onszelf lijken - en geloof het of niet, op onze ouders. Het is niet zo dat we allemaal een oedipaal complex hebben; het fenomeen lijkt onbewust te zijn. Maar onze ouders hebben zeker invloed op ons idee van "er goed uitzien".

"Soort zoekt soort", bekend als de wet van de aantrekkingskracht, gaat niet alleen over uiterlijk: We voelen ons vaak het meest aangetrokken tot mensen met overtuigingen. Vaak delen ze ook onze persoonlijkheidskenmerken, zoals introversie of neuroticisme. Langdurigheid in relaties lijkt te voorspellen aan de hand van hoeveel partners gemeen hebben. Misschien gaat het erom dat je je "op hetzelfde moment" voelt, alsof je ervaringen deelt.

Soms verlangen we echter naar mensen die onbetaalbaar anders lijken te zijn - iemand die een aantal sporten boven je staat op de carrièreladder, of op een heel ander gebied werkzaam is. Wat kunnen een freestylen artiest en een zakenman hebben buiten een vluchtige fysieke aantrekkingskracht? Heel veel, eigenlijk. Mensen die onze wereld hebben, om ons te helpen groeien als individu, zijn heel verleidelijk. Als twee zielen elkaar veel te leren hebben en net genoeg gemeen hebben om een band te onderhouden, kunnen (en zullen) de vonken ervan afspatten.

Ten slotte is er . Sneller dan een rekenmachine zijn we bedreven in het inschatten van geilheid. Door een combinatie van geur, gezichtssymmetrie, de verhouding tussen taille en heup, en die ongrijpbare kwaliteit - noem het branie - kunnen onze hersenen seksualiteit al op een afstand van drie meter waarnemen. Primal allure is een krachtige drug.

Wat als ik me tot de verkeerde persoon aangetrokken voel?

Aantrekkingskracht is een neutraal iets, dat op zichzelf gezond noch ongezond is. Maar soms kun je hulpeloos aangetrokken worden tot een fantasie die ons in het echte leven alleen maar kan schaden. Misschien is je nieuwe buurman charmant en knap, maar zit je al in een vaste relatie. Of het lukt je maar niet om die vlinders in je buik te laten stoppen telkens als je aan je vreselijke ex denkt. Sommige mensen klagen dat ze zich chronisch aangetrokken voelen tot de "verkeerde soort persoon," wat meestal betekent mensen die om de een of andere reden emotioneel niet beschikbaar zijn.

Eén ding is zeker: je kunt je aantrekkingskracht tot iemand niet willen wegnemen, hoe slecht hij of zij ook geschikt is als potentiële partner. Als je de opdracht hebt gekregen om niet aan een drijvende gespikkelde olifant te denken, wat denk je dan dat er in je opkomt? Aantrekkingskracht is een kracht die sneller tot leven komt dan je een glas azijn in een vulkaan van zuiveringszout kunt laten vallen. Het is chemisch. En het is er al, volledig gegroeid voordat je tijd hebt om je zelfpraat tevoorschijn te halen: "Het kan nooit werken!" "Ik heb al een vriendje!"

Als je bent zoals de meesten van ons, zijn je problemen nooit verdwenen toen je je ogen sloot. Ongewenste gevoelens zijn daarop geen uitzondering. Dus wat moet je doen als je hart wil wat het niet kan of mag hebben?

Daar komt de vrije wil om de hoek kijken. Romantische driften zijn een biologisch gebod, wat betekent dat ze niet fundamenteel verschillen van de drang om een schaal browniebeslag te eten of je dag door te brengen in een kinderzwembad vol golden retriever puppy's (andere mensen hebben deze drang ook, toch?). Elke dag ontketenen onze hersenen cascades van chemische boodschappers die zich manifesteren als verlangens - naar liefde, naar voedsel, naar het knuffelen van baby-dieren. Soms geven we toe. Andere keren zeggen we: "Niet nu!" Je kunt een gevoel hebben en er niet naar handelen. Je kunt ervoor kiezen om je lunchpauze niet door te brengen met een verleidelijke maar getrouwde collega, en je kunt ervoor kiezen om je aan-uit-liefde-vaak ex niet te bellen als je je kwetsbaar voelt. We zouden liegen als we zeiden dat dit makkelijk was. Wat we wel zeggen is dat het steeds makkelijker wordt. Wanneer je oefent om "Nee" te zeggen tegen wat je in je diepste hart niet echt wilt, word je daar beter in.

De getijdenkracht van aantrekkingskracht

Dus, is aantrekkingskracht altijd een broodkruimelspoor dat naar relatievervulling leidt? Niet echt. Het is een behoorlijk gecompliceerde kracht die als een eigenzinnig briesje door je geest waait, en soms wijst hij je de weg naar een doodlopend spoor. Maar dat betekent niet dat het nooit goed is. Bijna alle grote relaties beginnen met een zaadje van aantrekkingskracht (hoewel soms is het oorspronkelijk platonisch), en het koesteren van die kern is onderdeel van elke langdurige liefde. Dus luister goed wanneer je die all-over tinteling voelt: Het kan vals alarm zijn, maar het kan wel leiden tot je wederhelft.

Wil je meer weten over aantrekkingskracht: hoe versterk je je aantrekkingskracht of hoe begrijp je een twijfelachtige verliefdheid? kunnen help.