Wat betekent het om paranormaal begaafd te zijn? de ontdekking van een scepticus

Door Sasha Bailyn

Wanneer de meeste mensen het woord "paranormaal begaafde" horen, stellen ze zich een exotisch, mystiek persoon voor, gehuld in kleurrijke stoffen en met een kristallen bol in de hand. Degenen die zichzelf als progressief beschouwen, hebben misschien een gunstiger beeld voor ogen, maar nog steeds een beeld van iemand die op de een of andere manier anders is - een soort eigenzinnige sociale outcast die zich ophoudt in wetenschappelijk onbewezen sferen. Het woord "paranormaal begaafd" heeft in onze samenleving zelfs zo'n negatieve bijklank dat de meeste mensen zich ongemakkelijk voelen om er zelfs maar over te praten - en dat terwijl we allemaal van nature nieuwsgierig zijn naar de weg die ons leven zal volgen.

Ik ben niet paranormaal begaafd!

Tot voor kort was ik een van de ongelovigen. Afkomstig uit een familie van artsen en advocaten, werd mij van kinds af aan geleerd om alleen te vertrouwen op de wetenschappelijke en biologische verklaringen voor de wereld om mij heen. Ik was ook heilig overtuigd van het belang van zelfredzaamheid en wilde nooit hulp of steun zoeken, tenzij dat absoluut noodzakelijk was.

Het was met veel moed dat ik me eerder dit jaar inschreef voor een mind/lichaam wellness-retraite om de wereld van de zelfzorg te verkennen. Eenmaal daar sleepte een nieuwe vriend me mee naar een genaamd "Spelen met je Intuïtieve Superkrachten," en ik heb met tegenzin toegestemd om deel te nemen. Ik geef toe dat het woord "superkrachten" me er uiteindelijk toe heeft aangezet: wie zou niet willen dat hij er een paar van had? Als journalist was ik bereid om aan deze cursus deel te nemen als geïnteresseerde toeschouwer, maar meer ook niet.

De docente, , begon met het beschrijven van haar eigen weg naar paranormaal bewustzijn - bij het woord psychisch kromp ik ineen - en vervolgens begon ze de verschillende manieren te beschrijven waarop mensen paranormale informatie kunnen ontvangen, zoals via beelden (helderziendheid) of geluiden (helderhorendheid).

Toen introduceerde ze het begrip "empathie" (je wordt gemakkelijk beïnvloed door de gemoedstoestand van anderen), en toen begon ik pas echt te luisteren. Empaten zijn zeer gevoelig voor de wereld om hen heen, kunnen de gevoelens van anderen oppikken en zijn over het algemeen "op de hoogte" van emotionele omstandigheden. Maar... dat is wat ik bedoel, en het klinkt normaal, niet helderziend, dacht ik bij mezelf.

Tegen het einde van de cursus gingen we met z'n tweeën oefenen in het "lezen" voor elkaar. Terwijl ik de handen van mijn partner in de mijne nam, hoorde ik mijn negatieve oordelen kletsen en ik drukte ze weg, vastbesloten om dit eens te proberen. Terwijl ik mijn gedachten tot rust bracht, zocht ik zo goed mogelijk naar tekenen van de energie van mijn partner, met gesloten ogen. Geleidelijk kreeg ik het gevoel dat ze worstelde door een moeilijke overgang in haar leven, en vond dat het juiste ding om haar te vertellen was: "Ik ben er geweest. Je hebt steun en het komt goed met je." Ze barstte in huilen uit en riep uit: "Ik had het echt nodig om dat te horen." Ze omhelsde me met diepe dankbaarheid.

Herdefiniëren van een "vies woord"

Was het magie? Nee. Heb ik haar "psychisch gelezen"? Wie zal het zeggen? Het belangrijkste is dat ik haar in me opnam, me verbond met wat ik als haar ervaring zag en haar een nuttige boodschap gaf. Met andere woorden, ik was empathisch naar haar toe. Ik ontmoette haar waar ze emotioneel was, liet zien dat ik haar begreep, en toonde haar medeleven. De lerares, mevrouw Codorniu, prees me voor mijn inspanningen. Maar ik voelde me verward - wat had empathisch zijn te maken met paranormale "superkrachten?" Codorniu stemde ermee in om het me via de telefoon uit te leggen.

Ze begon met de volgende uitleg: "Helderziend zijn is hetzelfde als intuïtief zijn. In wezen zijn we allemaal intuïtief. Intuïtief zijn is leven. We zijn gemaakt van energie en ons lichaam is een uitdrukkingsmiddel dat in staat is om energetische boodschappen uit te zenden en te ontvangen. Een 'paragnost' is iemand die zich ervan bewust is dat hij energetische informatie uitzendt en ontvangt." Maar als we allemaal intuïtief zijn, waarom zijn we ons dan niet allemaal bewust van deze ongeziene boodschappen? Codorniu wijst op het feit dat onze samenleving niet goed "reinigt en loslaat": onze verslavingen (aan drugs, winkelen, eten, informatie, technologie, werk, of wat heb je) leiden ons af van onze intuïtie. "We proberen onze gevoelens op te kroppen of er voor weg te lopen, wat ons angstig of zelfs lichamelijk ziek maakt," legt ze uit. Wanneer we ongezonde gevoelens wegstoppen in plaats van ze te verwerken en onszelf te zuiveren, sluiten we ons af. We zijn niet meer in staat om medeleven te voelen, en we verliezen het vermogen om ons emotioneel te verbinden. Ik weet dit van psychologenvrienden, boeken zoals The Gifts of Imperfection van Brené Brown, en uit eigen ervaring. Maar ik had dit nooit eerder in verband gebracht met een uitschakeling van psychische intuïtie.

De empathiefactor

Empathisch zijn, zo blijkt, is veel meer dan alleen het vermogen om de gevoelens van een ander te begrijpen en te delen. Volgens De spirituele kracht van empathie van Cyndi Dale, "omvat empathie gedachten, waarnemingen, gewaarwordingen en bijna elk ander soort bewustzijn waarmee we gezegend zijn" (Dale, 2). Uit gedrags- en neurologische studies hebben wetenschappers overweldigend bewijs gevonden dat aantoont hoe belangrijk het is voor mensen om zich te verbinden. Dale schrijft: "Baby's die geen band met anderen hebben, gedijen vaak niet goed" (Dale, 3), maar niet alleen pasgeborenen hebben behoefte aan verbinding - wij allemaal. Ons vermogen om ons in te leven is wat menselijke binding vergemakkelijkt, en fungeert als "het belangrijkste middel dat we hebben om toegang te krijgen tot liefde" (Dale, 5). Zoals Dale beschrijft, is ons lichaam op unieke wijze gecodeerd voor empathie, van onze neurologische verbindingen tot onze endocriene systemen: "empathie zit in ieder van ons ingebakken, maar we moeten ervoor kiezen om het te ontwikkelen en te gebruiken" (Dale, 50).

We zijn empathische wezens, gemaakt van energie, bedraad voor verbinding, en die (vaak onbewust) ongeziene informatie ontvangen van anderen en de omgeving. Leigh Ann Loggins, een gerespecteerd intuïtief persoon die bekend is in de zakenwereld, zegt hierover het volgende: "Iedereen weet hoe een 'buikgevoel' aanvoelt. Ieder mens heeft een innerlijke GPS. Maar sommige mensen oefenen en scherpen het aan, waardoor het kan groeien en exercising it like a muscle." Voor Loggins heeft het contact met haar intuïtieve gaven haar geloof in God doen toenemen, en haar het gevoel gegeven dat ze niet alleen is. Maar dit was niet altijd het geval. Net als ik had Loggins niet altijd een hoge dunk van paragnosten: "Ik was een directeur in de bedrijfswereld. Als iemand me had verteld dat ik helderziende zou worden, zou ik hebben gedacht dat ze gek waren. Ik dacht dat paragnosten oplichters waren. Maar na verloop van tijd begon ik te merken dat mijn intuïties over het leven van kennissen waar waren. Toen begon het te voelen als een roeping om mensen te helpen."

De kristallen bol laten vallen

Het is geen wonder dat Loggins aanvankelijk aarzelde om geloof te hechten aan haar gaven. Er bestaan veel misvattingen over wat het betekent om paranormaal begaafd te zijn. De grootste misvatting is misschien wel dat paranormaal begaafden een perfect leven zouden leiden. Codorniu zegt: "Het is niet omdat ik helderziend ben dat ik weet met wie ik moet trouwen of hoe ik een miljoen dollar kan winnen. Ik ben tenslotte ook maar een mens! De informatie die ik ontvang komt niet van mij, het komt door mij, en ik ben niet vrijgesteld van de verwarring en de normale cycli van het leven." Een andere misvatting is dat paranormaal begaafden demonisch en manipulatief zijn. Loggins waarschuwt: "Helderzienden zijn niet alwetend. Je komt in de problemen als je de macht in de handen van iemand anders legt." Codorniu vervolgt: "Er zijn duistere helderzienden omdat er duistere mensen zijn, niet omdat helderziendheid duister is. Dit wordt niet voor niets licht werk> genoemd; het hoort versterkend, liefdevol en niet-oordelend te zijn. Neem wat je dient en laat los wat niet dient. Zowel Loggins als Codorniu benadrukken hoe belangrijk je eigen intuïtie is bij het raadplegen van helderzienden. Het zoeken van begeleiding bij een paragnost is hetzelfde als het raadplegen van een levenscoach of een therapeut. Hun taak is niet om je problemen op te lossen of je de toekomst vertellen, "het gaat erom bevestiging te krijgen van wat je al in je buik voelt," zoals Loggins opnieuw bevestigt. Ze gaat verder met uit te leggen: "Er bestaat niet zoiets als het lot. Je creëert je toekomst, gebaseerd op je eigen keuzes en vrije wil. Ik zie een geprojecteerd beeld over wat mensen aan het creëren zijn, maar dit kan veranderd worden." Een goede paragnost is als een bosgids die met je meeloopt door het bos en je eraan herinnert dat je de weg al kent. Marla Dawn, een adviseur op KEEN.com, beschrijft haar werk als "mensen helpen iets te begrijpen dat ze niet zien, of hen helpen dingen vanuit een nieuw perspectief te zien." In dezelfde trant legt Codorniu uit: "Mijn werk geeft je niets wat je nog niet hebt.

We hebben allemaal superkrachten

Wat ik heb geleerd, is dat de term "paranormaal begaafd" niet synoniem is met spreken met de doden of turen in een kristallen bol. Hoewel zeer intuïtieve mensen unieke gaven hebben, zoals mediumschap, gaat het bij paranormaal begaafden in de kern om empathie, wat wetenschappelijk gezien een aangeboren menselijke eigenschap is. "Niemand is uitgesloten van intuïtie," zegt Loggins. "We zijn er allemaal mee geboren. Mensen zeggen tegen me: 'Je bent zo begaafd', maar het is helemaal geen gave - we hebben allemaal dit vermogen. Ik heb er gewoon voor gekozen om me erin te specialiseren, net zoals iemand in de IT kiest ervoor om zich te specialiseren in technologie. We hebben allemaal vaardigheden die we ontwikkelen en we zijn erg goed in wat we doen."

Psychische gaven lijken eng omdat we denken dat ze alleen voor bepaalde mensen zijn weggelegd, maar we hebben allemaal het vermogen om onze intuïtie te gebruiken en ongeziene energie aan te boren, wat zo eenvoudig kan zijn als weten dat de persoon naast je wel een knuffel kan gebruiken. Joshua, een andere adviseur van KEEN, bekend als "Joshua's Leidende Licht," wijst erop: "Je realiseert je misschien niet dat je paranormale gaven gebruikt, maar elke keer dat je kunt aanvoelen hoe een ander zich voelt, is dat precies wat je aan het doen bent." We zijn allemaal empaths op een bepaald niveau, maar beoefenen paranormaal begaafden zijn als professionele gewichtheffers die precies weten hoe ze hun spieren van empathie te gebruiken. Wanneer we informatie over de mensen om ons heen op te pikken in een mindful, gezonde manier, zijn we meer kans om medeleven, verbinding en een gevoel van verbondenheid te voelen. Het aanboren van onze intuïtie is net zo noodzakelijk voor het cultiveren van ons gevoel van vreugde en gemoedsrust als stoppen om de rozen te ruiken. De bloemen zijn er altijd, gewoon wachten tot we ze opmerken. En ik ben van plan om ze wat vaker te gaan ruiken.

Als je op zoek bent naar een professioneel empathicus om te consulteren, de getalenteerde adviseurs op KEEN.com zijn gespecialiseerd in alles van relaties tot carrière keuzes tot verloren geliefden die.