De meesten van ons zijn van nature geïnteresseerd om op te klimmen op de spirituele ladder naar spiritueel zelf-meesterschap. Een groot deel van de beklimming gaat zeker over het veranderen van je houding uit de conditionering van beperkende en negatieve overtuigingen en het aannemen van waarden die worden geacht spiritueel afgestemd te zijn. Spirituele waarden zijn waarden die de ziel voeden en je geest en je menselijk begrip bevorderen. Als je ernaar streeft om consequent deugdzaam, spiritueel sterk, mededogend, vrijgevig, zelfbewust, wijs en natuurlijk gelukkig te worden, zal dat je naar spirituele uitmuntendheid leiden.
De geest kan worden gestrekt, gestuurd, gecoacht en gevoed om een spiritueel perspectief op het leven te accepteren en om houdingen aan te nemen die op liefde zijn afgestemd. Maar het trainen van je geest is slechts een deel van het antwoord. Zonder je hart dat actief je gedachten stuurt, zal je verstand de neiging hebben terug te vallen op oude conditioneringen en zal liefde afwezig zijn in je denken. Meer dan "het juiste doen", gaat het om een leven gevuld met liefde - een leven dat in de geest is van de "authentieke jij". Je bent een unieke "liefdesnoot" in het universum en het is jouw taak om je aangeboren spirituele gaven te ontdekken en bij elke gelegenheid op te staan om ze te gebruiken.
Iedereen heeft een beetje spirituele coaching nodig om de geest uit spirituele doodsheid en gewoontepatronen van denken te halen die cultureel bepaald zijn. Hier volgen enkele inzichten en tips die zijn voortgekomen uit een paar ervaringen in de supermarkt en die stof tot nadenken zouden moeten geven:
Veel te veel mensen denken dat je je moet onderwerpen, opofferen en anderen altijd op de eerste plaats moet zetten om medelevend, aardig en een goed mens te zijn. Een voorbeeld: Een oude man van achter in de zeventig kwam vanaf de zijkant aangesneld en sneed drie plaatsen af in de rij bij de snelkassa van de supermarkt voor een mooi jong meisje, dat twee cadeaustrikken en een wenskaart met een non-karikatuur op de voorkant in haar hand had. Achter haar en voor mij stond een bejaarde die met een wandelstok liep. Ik was die week van een ladder gevallen en had me behoorlijk ongemakkelijk gevoeld toen ik in de rij stond. Toen ik het meisje erop wees dat de man voor ons voorsneed, zei ze: "Dat vind ik niet erg." Ik ben er zeker van dat ze dacht dat ze deed wat de nonnen haar in de catechismus geleerd hadden: "Leeftijd voor schoonheid" of "Respecteer je ouders". Maar de consequentie van haar tolerantie voor een meesterlijke oude man, van wie ik intuïtief wist dat hij meer dan eens hetzelfde had gedaan, veroorzaakte stress bij vier andere mensen in de rij achter haar.
Het leven is een betekenisvol spel dat je telkens weer reflecties, tekens en boodschappen voorschotelt die erop gericht zijn je spiritueel vooruit te helpen. Je hoeft er alleen maar in te geloven, je bewustzijn ervoor te openen en de tekens en boodschappen te ontcijferen die voor je liggen. De situatie in de supermarkt had vele betekenislagen. Het meisje dat de kaart vasthield met de karikatuur van de non en de oude man die trouwens een mand vol Bounty papieren handdoekjes had, hadden borden bij zich. Toen ik zag wat er in de mand van de man zat, kreeg de situatie een andere betekenis. Hij was een "gulle" man, misschien omdat hij vond dat hij het verdiende. Blijkbaar was de boodschap dat er situaties zijn waarin we onszelf op de eerste plaats moeten zetten om de overvloed van het leven te verzamelen, een aanpassing van onze houding die waarschijnlijk iedereen in de rij moest waarderen. De boodschap van de wenskaart werd me pas vandaag duidelijk, toen ik terugging naar de winkel om ernaar te zoeken. Ik wist dat het een betekenis had voor de situatie. Toen ik de kaart vond, kon ik de boodschap pas terugvinden nadat ik de winkel had uitgekamd en aan iedereen die ik tegenkwam had gevraagd of ze Spaans konden lezen. Een van de kassabedienden hielp me. Op de buitenkant van de kaart stond, "Het is een zonde." Op de binnenkant stond: "Dat je er jaar na jaar zo mooi uitziet. "Ik keek achter me en zag een vrouw met een paars T-shirt aan met de tekst: "Mooier dan woorden." Hoeveel van ons zijn opgegroeid met de gedachte dat het een zonde is om mooi te zijn?
Als je op zoek bent naar volledige gemoedsrust, zit je op de verkeerde planeet. Het hebben van de juiste spirituele houding heeft niet zozeer te maken met het streven naar een staat van vredige gelukzaligheid, maar veel meer met het verhogen van je hartfrequentie om jezelf te omarmen wanneer je met een moeilijke situatie wordt geconfronteerd. Gemoedsrust komt eerder na het succesvol oplossen van een probleem, het aangaan van een uitdaging met een verlichte perspectief en beseffen dat de uitdagingen er zijn om je te ontwikkelen. Levenslessen kunnen ongemakkelijk en rommelig zijn. Het chanten van OM tijdens het mediteren verhoogt je bewustzijn, ja.
De volgende dag kreeg ik in dezelfde supermarkt een coupon voor een dollar korting op een pond koffie, samen met mijn wisselgeld. Met een glimlach op mijn gezicht bood ik het aan de volgende in de rij aan en zei dat als ze het niet wilde hebben, ik het wel aan de kant van de toonbank zou laten liggen voor een andere klant. Voor ze kon antwoorden, zei de bediende: "Geef terug." Ze griste de bon uit mijn hand en zei dat ze hem moest weggooien. Het was winkelbeleid dat als ik het niet wilde, het in de prullenbak ging. In een cultuur waar de eenvoudige handeling van attentheid en vrijgevigheid wordt bestreden door een beleid van hebzucht, is het geen wonder dat zovelen terughoudend zijn om te geven. Eerlijk gezegd, was ik zo geschokt door de ervaring dat ik verstijfd was van de tong. Als ik het voor het zeggen had, had ik haar de coupon uit de vuilnisbak laten vissen en hem buiten de winkel laten leggen om aan de volgende persoon te geven.
Een week eerder vond een nog dramatischer confrontatie plaats, dit keer met een onpartijdig wreed hart. Een jonge vrouw van ongeveer 20 jaar met een ontwikkelingsstoornis zag in de supermarkt dat ik een pakje Oreo's in mijn mandje had, hield me tegen en zei: "Ik wil ook wat Oreo's, maar ik heb geen geld." Ze was zo onschuldig als maar zijn kan, met de intelligentie van een achtjarige. Ik zei haar door het gangpad te gaan en een pakje voor zichzelf te halen en ze kwam terug met alleen een snackverpakking bestaande uit 4 Oreo's. Terwijl we in de rij stonden, vergeleek ze haar maat pakje met het mijne en bedacht zich dat ze een groter pakje kon krijgen omdat ik zo aardig was. Ze zei: "Ik wil er ook zo een", terwijl ze naar mijn pakje wees. Op dat moment stonden we voor de winkelbediende en ik was klaar om mijn aankopen te betalen. Toen ik tegen het meisje zei dat ze een grote verpakking moest nemen, keek de winkelbediende boos en riep tegen het meisje: "Nee, je krijgt geen grote verpakking." Ze rende de winkel uit. Met mijn handen op mijn heupen zei ik tegen de winkelbediende: "Als ik mijn mandje wil vullen met pakjes Oreo's en die aan haar wil geven, is dat mijn voorrecht." Ik wees erop dat ze een ontwikkelingsstoornis had en hongerig was. De bediende ging verder met de "wet van het land" zo onpartijdig als iemand kon. "Het kan me niet schelen dat ze gehandicapt is", zei hij. "
Hoewel ik in beide situaties in de verleiding kwam om in stilte "Om" te zingen en vergevingsgebeden te zeggen, wist ik dat er iets groters van me werd gevraagd. Ik moest mezelf afvragen: "Wat is de grote les hier en wat wordt er van mij gevraagd?" Spiritueel meesterschap vereist dat we de lessen en kansen begrijpen die ons worden aangereikt. Wij moeten onze plaatsen van geestelijke zwakheid erkennen en dat er vaak een beroep op ons wordt gedaan om geestelijke kracht uit te oefenen om een verschil te maken, vooral wanneer wij geconfronteerd worden met de "liefdespolitie". Mijn taak was mijn recht om te geven te verdedigen en een voorbeeld te zijn van mededogen, vrijgevigheid en liefde. De beste manier om dat te bereiken was de confrontatie aan te gaan met iemand wiens minachting voor de verarmen en gehandicapten een confronterende toon nodig had om zijn arrogante ziel te vernederen.