Hoe rituelen ons verrijken
Wat heeft op zondag naar de kerk gaan te maken met naar een honkbalwedstrijd gaan? Als je de unieke uiterlijke kenmerken weglaat, zijn het in wezen rituelen die ons troosten en ondersteunen. Terwijl kerkgangers erop kunnen vertrouwen dat de priester naar het altaar loopt en een liturgie volgt die al tweeduizend jaar oud is, weten honkbalfans dat de thuisploeg het veld als eerste zal betreden nadat het volkslied is gezongen en dat er een zevende inning zal zijn, ongeacht de stand. Hoewel elke mis uniek is en bepaalde verjaardagen of heilige dagen viert, is de structuur betrouwbaar en weet elke persoon in de kerkbanken wat er komen gaat. Alle verrassingen in een kerkdienst zijn bijkomstig aan het geheel, dat gedijt in consistentie. Ondertussen is er bij elke honkbalwedstrijd sprake van nieuwe activiteiten en andere spelers, maar de regels die golden voor Babe Ruth en Ted Williams toen onze overgrootouders toekeken, gelden voor de sterren van vandaag in de stadions en voor de little leaguers die we naar het park rijden.
Wanneer we opgaan in een ritueel, biedt de vertrouwdheid van dit alles ons troost. Het maakt niet uit welke nieuwe stress of welk drama je leven infecteert, het comfort van het volgen terwijl een gebeurtenis wordt vernieuwd, stelt ons in staat het leven te waarderen zoals we het op dat moment leven. Ritueel is een geweldige veiligheidsdeken en een prachtige uitdrukking van het menselijk potentieel.
De behoefte aan ritueel is een symptoom van de menselijke conditie. Weinig of niemand van ons kan ontsnappen aan het helende ritme dat het herhalen van handelingen en ervaringen met zich meebrengt. Als we niet ondergedompeld zijn in een of ander dagelijks, wekelijks of regelmatig gepland ritueel, kunnen we terugkijken op de gebeurtenissen die onze transformaties door ons de rituelen in herinnering te brengen die we op een vroeger tijdstip ondergingen. Als we naar de toekomst kijken, zien we voor ons allemaal rituelen op ons afkomen die ook toekomstige keerpunten zullen markeren.
U kunt zich de tijd herinneren dat u als kind het bloemenmeisje was op een bruiloft, wetende dat u op een dag een bruid zou zijn. Het bruidsmeisje zijn van een vriendin was de volgende stap in het levenslange ritueel van het huwelijk. Uw eigen huwelijk zal een uitgebreid ritueel zijn om een belangrijk keerpunt in uw leven te bevestigen en te vieren. Twee of meer decennia later zult u toekijken hoe uw echtgenoot een bruid weggeeft en opnieuw deelneemt aan een ceremonie die idealen vertegenwoordigt die voor ons allemaal belangrijk zijn.
Er schuilt een grote troost in onze dagelijkse rituelen. Wakker worden en ons op een consequente manier opmaken, een kopje koffie drinken en onze e-mail checken, mediteren in de walm van brandende wierook of een kruiswoordpuzzel maken; wat voor ieder van ons ook de kleine regelmaat van de ochtend is, het geeft ons een gevoel van controle over ons eigen leven en geeft ons kracht om de komende chaos van de dag het hoofd te bieden.
Over de continenten en culturen heen markeren rituelen het verstrijken van de tijd en herhalen wie we zijn. Rituelen komen voor op elk niveau van menselijke activiteit, van het religieuze sublieme tot het potentieel onverantwoordelijke & belachelijke. De vrome moslim moet minstens één keer in zijn leven de hadj naar Mekka maken. De student in Amerika gaat uit drinken met vrienden om zijn of haar 21ste verjaardag te vieren. Hoewel het duidelijk twee extreme voorbeelden zijn die een heilige daad, verricht uit toewijding aan de eigen godsdienst, contrasteren met een (in)discretionaire zelfverwennende eetbui, is er op het meest abstracte niveau een overeenkomst bestaat verrassend genoeg. Jaren later wordt op elk van deze rituelen met genegenheid teruggekeken, niet noodzakelijk om wat er op dat moment gebeurde, maar om wie je toen was en wat je sindsdien in je leven bent geworden.
Vele rituelen stellen ons in staat de grenzen af te breken die de maatschappij bouwt om verschillende groepen gescheiden te houden. De consistentie van een kerkdienst stelt verlegen mensen op hun gemak bij de mensen die ze eens per week zien, ook al zouden ze het vreselijk vinden om met een vreemde te praten. Deelnemen aan een ritueel als groep kan iemand een sterker gevoel van identiteit geven. Veel broederlijke organisaties hebben een ontgroeningsproces dat ervoor zorgt dat nieuwe leden bereid zijn een zekere mate van individualiteit op te offeren om als lid van de groep te worden aanvaard.
Sommige negatieve rituelen zijn in het moderne leven ingeslopen en kunnen een vast onderdeel van ons dagelijks bestaan worden omdat hun vertrouwdheid een troost schept. Dit soort rituelen staat bekend als een slechte gewoonte. Een pauze inlassen om een sigaret te roken kan een manier zijn om je tempo op te voeren tijdens dagen van zwaar werk, maar de uiteindelijke kosten voor je gezondheid zijn misschien niet de pauze waard die het opstaan en rekken in je werkkamer ook kan opleveren. Diëten is een ritueel dat veel vrouwen een paar keer per jaar meemaken. De gelofte om "serieus te worden" en je relatie met eten te veranderen kan een paar dagen duren en kan gepaard gaan met een zelfhulpgroep of het aanstellen van een vriend als je levenslijn, beschikbaar voor ondersteunende telefoontjes laat op de avond. Het ritueel kronkelt zich door en net als er een paar kilo af lijken te zijn, drijft een emotionele prikkel u ertoe te veel te eten, wat leidt tot slechte gevoelens en meer kilo's.
Zelfs als deze negatieve rituelen een licht zelfvernietigend trekje hebben, de elementen en structuur van ons ritueel gedrag is er allemaal. We beginnen het proces al wetende wat de uitkomst zal zijn en toch geven we ons eraan over omdat de vertrouwdheid ons troost geeft. De sleutel in het omarmen van rituelen is om te zien waar het ons kan helpen om meer van het leven te genieten. Je kunt een gezond ritueel definiëren door de volgende vragen met ja te beantwoorden:
Geeft het ritueel een gevoel van verwondering over het feit dat je deel uitmaakt van iets dat groter is dan jezelf?
Positieve rituelen openen je ogen voor het wonder van het universum. Negatieve rituelen hebben onvermijdelijk een narcistische onderbuik, waardoor je je kunt wentelen in slachtofferschap.
Brengt het ritueel je in een gemeenschap?
Positieve rituelen verbinden je met de wereld. Negatieve rituelen trekken je naar een vervreemde plek.
Is het ritueel er voor je wanneer je het wilt?
Positieve rituelen begeleiden ons leven en gaan zonder ons verder als een obstakel ons verhindert om deel te nemen. Negatieve rituelen stellen onredelijke eisen aan ons engagement, waardoor we niet kunnen zijn wie we werkelijk zijn.
We passeren vele wegwijzers tijdens deze ongelooflijke reis die we leven noemen. De bekende wegwijzers zijn onze regelmatig geplande rituelen. De bruggen die we tijdens deze reis oversteken, zijn de transformerende rituelen die onze doorgang markeren naar nieuwe delen van ons leven. Rituelen zijn de basis waarop we onszelf leren kennen als een deelnemer aan de wereld. Speel de bal!
Gerelateerde artikelen
